تحقیق تاريخچه آبياري

از گذشته هاي دور كشاورزي يكي از مهمترين راه هاي تامين غذاي انسان بوده است . زراعت در ابتدا بستگي زيادي به مقدار بارش برف و باران داشت و اگر در يك سال به اندازه كافي بارندگي نمي شد ، محصول خوبي هم بدست نمي آمد ، بنابراين ، نياكان ما به فكر افتادند تا از آبهايي كه در طبيعت به صورت رودخانه ، چشمه ، چاه و قنات وجود داشت ، براي آبياري زمينهاي خود استفاده كنند . چه اين ترتيب بود كه روش زراعت آبي تبديل شد . از بين رفتن خاك كشاورزي ، دشواريهاي فراوان آبياري و صرف وقت و هزينه زياد ، انسان را به فكر انداخت تا راه جديدي براي آسان تر شدن آبياري مزارع خود پيدا كنند . سرانجام با الهام از ريزش باران در طبيعت ( آبپاش ) اختراع شد . ولي چون از اين وسيله نمي توانستند براي زمينهاي بزرگ استفاده كنند روش تازه اي براي آبياري باغها و مزاع پيدا كرده آن را ( آبياري تحت فشار ) ناميدند .  در اين روش ( آب ) به وسيله پمپ يا اختلاف ارتفاع تحت فشار قرار گرفته و به صورت باران يا قطره و يا روشهاي مناسب ديگر ، در اختيار گياه قرار مي گيرد . آبياري تحت فشار روش ها و دستگاه هاي مختلفي دارد . معروفترين آن ، روش آبياري باراني و قطره اي هستند . در اين نشريه شما با انواع دستگاهها و روش هاي مختلف آبياري باراني و قطره اي آشنايي بيشتري پيدا مي كنيد . 

روش كار دستگاه هاي آبياري تحت فشار 

اساس كار اين دستگاه ها بسيار ساده است . آب از يك طرف با فشار وارد لوله اصلي و سپس لوله هاي فرعي شده و از طريق سوراخ هايي كه به آنها قطره چكان ، آب پاش ، آب فشان و يا نازل مي گويند ، چه صورت قطره يا ذرات ريز خارج مي شود . 

براي اين كه آب بتواند با فشار از اين سوراخ ها خارج شده و توليد باران نمايد ، بايد يك دستگاه پمپ را در ابتداي لوله اصلي قرار داد و چه اين وسيله فشار لازم را تامين نمود .